Bir gereklilik olduğunu düşündüm bu kitabı yazmaya başlamadan önce. Otizmin beslenme ile ilgisinin olmadığını düşünenler veya bilmeyenler o kadar çok ki. Yaşadığımız ataerkil toplum içerisinde çocuğun ve bireyin otizmli olması onun toplumdan soyutlanması gerektiği gibi algılanıyor. Daha vahim olan düşünce sanki otizmli olmak bir suçmuş gibi ve beraberinde de yalnızlığına çekilen insanlar…
Bu ailelerin iç dünyasına girmek hiç kimsenin aklına gelmiyor. Hep dışarıdan bakılıyor. Ne kadar çok çaba içerisinde olduklarını görmek gerekiyor. Çevresel baskılar nedeniyle çocuklarını çok uzun zaman hiç dışarıya çıkarmayan ailelerin olduğu bir toplum içerisinde, Otizmi bir yaşam şekli gibi belirleyip konunun uzmanları ile birlikte bireyin gelişmesi için büyük mücadele içerisinde olan ailelerin de olduğu gerçeğini göz ardı edemeyiz. En azından bu kitap kendisini toplumdan soyutlayan ailelerin beslenme düzenlerini oluşturmada yardımcı olur düşüncesindeyim.
