Bu kitap, hemşirelik eğitiminin olmazsa olmazı olan öğrencilerin klinik uygulamalardaki deneyimlerini, yaşantılarını konu olarak ele almıştır. Klinik uygulamalarda öğrenciler, laboratuar ve dersliklerinin güvenli ortamından çıkıp, hastanelerin/kliniklerin kaotik, çok değişkenli ve kalabalık ortamındaki gerçek yaşam olayları ile karşılaşırlar. Teorik ve laboratuar eğitimleri ile klinik uygulamalara hazırlanmalarına rağmen, kliniklerin çok bileşenli yapısı nedeniyle öğrenciler kliniklerde baş etme zorluğu yaşadıkları pek çok durumla karşı karşıya kalırlar. Acı çeken sıkıntılı insanları görmek, yardım edememek, çaresizlik yaşamak öğrencide ikincil travmalara neden olacağı gibi, bilgilerini deneyimlerle öğrenmeye dönüştürmede yaşanan yetersizlik hissi, almış oldukları teorik eğitim nedeni ile kendilerinden beklentilerinin yüksekliği, kliniklerin yazılı olmayan işleyiş kurallarını öğrenme güçlüğü, ekip üyesi olarak benimsenme isteğinin karşılanmamış olması öğrenciler için stres kaynağı olabilmektedir.
Bu kitap öğrencilerin kliniklerdeki tüm deneyimlerinin olumsuz olduğunu düşündürmemelîdir. Öğrencilerin klinik uygulamalarda kendilerini başarılı hissettikleri olumlu deneyimleri de vardır ancak öğrenciler çoğunlukla bize baş edemedikleri durumları danışmak üzere iletmişlerdir. Öğrencilerin danıştığı, zorluk yaşadığı durumlara, iletişim becerileri, etkileşim bilgisi, etik ilkeler, ve hemşirelik bilgisi temel alınarak, çözüm önerileri sunulmuştur. Bu kitabın klinik uygulamalarda öğrencilerimize ve uygulamalardan sorumlu olan öğretim elemanları ve rehber hemşirelere yol gösterici olabilmesi için yapılması gerekenler ve yararlanılabilecek kaynaklara yer verilmiştir.
